Ik ben thuis komen te zitten met het bezorgen van de post. Overbelasting. Heb dit werk daarom ook opgezegd.
Dit was mijn onthullingsmoment van de afgelopen week.
Met een klant had ik de afgelopen week een gesprekje over ‘werken aan je bedrijf’. Dat is een goede zaak. Als je in de overlevingsstand staat met het werk, dan heb je geen tijd om te ademen c.q. inspiratie opdoen, terwijl dat voor groei toch wel zeer noodzakelijk is. Daarom is werken aan je bedrijf niet altijd ‘een actief rennen tot je erbij neervalt’, maar ook het op tijd rust nemen, overdenken en dan opnieuw gaan wandelen.
Ja, wandelen.
VNO-NCW publiceerde een item op social media dat ging over ondernemende vrouwen die verbinding zochten met elkaar en naar het buitenland wilden. Zo heb ik nu voor het eerst een factuur naar het buitenland gestuurd. In Europa weliswaar, maar toch.
Nu heb ik ook nog een naaiwerk afgeschreven. Ja, pakt een product anders uit dan gedacht, dan levert het geen meerwaarde.
‘Resetten’. Rustig aandoen met beweging, zodat de kramp in de voet misschien (dat hoop ik maar) weer helemaal verdwijnt.
