Echt een moment om te genieten. Onlangs ging ik op een zaterdagochtend schuim ophalen voor tuinkussens bij een zaak nabij de Klarendalse molen in de wijk Klarendal in Arnhem. Dat was een mooi gezicht toen ik daar kwam aanrijden. De molen draaide en dat geeft toch een goed teken van leven in een authentiek stukje Arnhem. Welvarend.
Een deel van een stad waarin veel gebeurd is en dat goed is opgeknapt. Leefbaar. Daar moeten de ondernemers die daar zitten ook in geloven. En in het dicht bij jezelf blijven, want dat moet ook in deze omstandigheden.
Ruim 20 jaar geleden heb ik aan de rand van deze wijk gewoond en ik herkende wel plekken waar ik vroeger wel eens geweest ben. Daar heb je dan herinneringen liggen. Het is toch ook wel opmerkelijk dat ik een keer de stap genomen heb en ben vertrokken. Blijkbaar doe je dat in het leven. Stappen zetten om verder te gaan. Of, zoals ik het onlangs een keer vernam: ‘Volg de hoop waarheen die je leidt.’ Die hoop mogen wij verwachten. Met je vaardigheden en persoonlijke eigenschappen.
De stof is binnen, de ritsen zijn besteld en nu is het afwachten op de levering van de ritsen. Ondertussen heb ik het idee van de mondkapjes iets verder uitgewerkt. Gelukkig heb ik ruimte om te sparren en tot nu toe heb ik nog geen verdere actie ondernomen. Misschien kan dat volgende week gebeuren.
De zorg voor het huis en gezin vergt ook de nodige tijd en soms is het niet altijd gemakkelijk om tot rust te komen in deze wereld. Gelukkig ben ik de afgelopen week ook op de fiets gestapt en daarbij ben ik een keer de stad uit gefietst naar het buitengebied. Daar was het rustig.
En: weer echt een moment om te genieten!
Soms heb je het gewoon even nodig.
