Deze week zag ik een stukje van een documentaire over een Franse revolutie. Een van de deelneemsters gaf aan dat ze de vrijheid had om te demonstreren in de hoop op een revolutie. Haar ideeën spraken me wel aan. Niet in de zin dat ik hoop op een revolutie, maar wel dat je de vrijheid hebt om dat te doen wat je graag wilt.
We zitten vaak in de tredmolen van werken, huishouden, slapen, etcetera. Maar kunnen we uiteindelijk ook keuzes maken om te doen wat we graag willen? We moeten allemaal onze boterham verdienen, indien mogelijk. Zo heb ik de vrijheid gekregen om te ondernemen. Niet dat het allemaal veel voorstelt, maar we gaan gewoon door.
Een soort vrijheid hebben in deze wereld is een groot goed. We moeten meedoen, werken, een goedbetaalde baan hebben. En het moet altijd meer. Het is een soort maatschappij waar ‘genoeg’ geen ‘genoeg’ is; en daar kunnen we weer geen genoegen mee nemen.
Zo gaat het verder.
Deze week heb ik nog een verstelklusje kunnen afronden. Het was erg prettig om alles zover te hebben dat ik vanochtend op een stoel kon gaan zitten en dit naaiwerk in alle rust kon afronden. Een beetje ‘zen’, als je dat graag wilt. Later op de dag was het niet zo rustig meer en ben ik nog meegereden naar Rotterdam. Wel onder voorwaarden. Het moest veilig zijn; anders ging ik niet mee. Uiteindelijk kwamen we tot het punt dat het veilig was en zo konden we alsnog op pad.
Dat gebeurt niet zo vaak, zo’n reisje op zaterdag. Het was in elk geval wel gezellig onderweg en we hebben het allemaal goed voor elkaar gekregen. Soms moet je klussen gewoon opdelen, zodat er ruimte ontstaat. De vrijheid hebben om dat te doen, is een groot goed.
